تشخیص و درمان لوکوسیتواسپرمی در مردان نابارور

نقش لوکوسیتها در دستگاه تناسلی مردان و مایع منی پیچیده و دینامیک است. لوکوسیتها در هر انزال وجود دارند و در سطوح مختلف فعالیت می کنند. وجود تعداد زیاد لوکوسیتها در مایع منی، نشانه مهمی دال بر وجود عفونت یا التهاب دستگاه تناسلی مرد است. از سوی دیگر در بسیاری از مطالعات لوکوسیتواسپرمی با ناباروری مرد همراهی داشته است. کاهش تعداد، میزان حرکت اسپرمها و همچنین افزایش درصد شکل های غیرطبیعی آنها و افزایش سلول های ژرمینال نابالغ در مردان مبتلا به لوکوسیتواسپرمی گزارش شده است. سازمان بهداشت جهانی، وجود یک میلیون wbc یا بیشتر در هر میلی لیتر مایع منی را معادل لوکوسیتواسپرمی تعریف می کند. مشکلات تکنیکی در افتراق سلول های ژرمینال نابالغ موجود در مایع منی از لکوسیتها وجود دارد. برای اهداف بالینی، عملی ترین روش برای تشخیص لوکوسیت در مایع منی، رنگ آمیزی پراکسیداز است. مطالعات مختلف نشانگر محدوده وسیعی از شیوع لوکوسیتواسپرمی 2% تا حد 35% در بیماران نابارور است. عمده بررسیها در گروه های جمعیتی با تعداد زیاد بیماران، شیوعی در حد 20-12% را در تمام بیماران نابارور نشان می دهد. تصور اینکه لوکوسیتواسپرمی فقط نتیجه عفونت دستگاه تناسلی مرد است، اشتباه است. عوامل محیطی همچون استعمال دخانیات، مصرف الکل و همچنین ماری جوانا تعداد لکوسیتها را در مایع منی افزایش می دهد. پرهیز طولانی مدت از مقاربت و برخی روش های ارتباط جنسی (مثل مقاربت مقعدی) می تواند موجب لوکوسیتواسپرمی شود. امروزه مستندات علمی متعدد، به لوکوسیتها و فرآورده های حاصل از آنها اشاره می نمایند که اثرات معنی داری بر اسپرم و عملکرد آن دارند. از این رو تشخیص لوکوسیتواسپرمی، علل ایجادکننده و درمان آن جایگاه ویژه ای در بررسی زوج های نابارور دارد.